อักษรกรีก - ελληνικά

[/Charcoal/ผู้รวบรวมความจริง]

ภาษากรีก (Greek, ελληνικά -เอลแลนิคา)

ภาษากรีกเป็นแชนงเฮลเลนิก(Hellenic branch) ของภาษาตระกูลอินโด-ยูโรเปียน (Indo-European family)  ถูกใช้พูดโดยประชากร 13 ล้านคน ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในประเทศกรีซและไซปรัส ซึ่งมีภาษากรีกเป็นภาษาราชการ  ภาษากรีกยังพบว่าเป็นภาษารองในอัลเบเนีย อาร์เมเนีย โรมาเนีย ยูเครน และบางพื้นที่ของอิตาลีอีกด้วย

ภาษากรีกมีการเขียนครั้งแรกในไมซีนี(Mycenae) ด้วยรูปแบบการเขียนที่ชื่อว่า Linear B ซึ่งถูกใช้ในช่วงเวลาประมาณ 1500 - 1200 ปีก่อนคริสตกาล  ลักษณะเช่นนี้เรียกว่าไมซีเนียน(Mycenaean)  ในเกาะครีท(Crete island) รูปแบบการเขียนอีกแบบหนึ่งชื่อว่า Cypriot syllabary ถูกใช้่ในการเขียนในท้องที่ในช่วงเวลาประมาณ 1200 - 300 ปีก่อนคริสตกาล
์
อักษรกรีกได้มีการใช้งานอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ราว 750 ปีก่อนคริสตกาล โดยได้ถูกพัฒนาจากอักษรแคนาไนต(Canaanite/Phoenician alphabet)  ลำดับอักษรและชื่อของตัวอักษรก็ได้มาจากอักษรฟินิเชียน  ความหมายดั้งเดิมของชื่ออักษรแคนาไนต์ได้สูญหายไปเมื่อตัวอักษรเหล่านั้นถูกนำมาใช้ในภาษากรีก ตัวอย่างเช่น Α อัลฟา(alpha) มาจาก  อาเลฟ(aleph)(พ่อวัว) ของแคนาไนต์  และ Β เบตา(beta) มาจาก  เบธ(beth)(บ้าน)

เมื่อชาวกรีกนำอักษรฟินิเชียนมาใช้ในการเขียนภาษากรีก พวกเขาใช้พยัญชนะของฟินิเชียนห้าตัวในการแทนเสียงสระ:  โยด(yodh) [j] เป็น Ι ไอโอตา(iota),  ฝาฝ(waw) [w] เป็น Υ อุปสิลอน(upsilon),  อาเลฟ('aleph) [ʔ] เป็น Α อัลฟา(alpha),  อายิน('ayin) [ʕ] เป็น Ο โอมิครอน(omicron), และ เฮ(he) [h] เป็น Ε เอปสิลอน(epsilon)  อักษรใหม่ก็ได้ถูกสร้างขึ้นด้วย: Φ ฟาย(phi), Χ คาย(chi) and Ψ ซาย(psi)  ผลลัพธ์ที่ได้คือ อักษรแทนเสียงที่ใช้แทนได้ทั้งเสียงพยัญชนะและสระชุดแรกของโลก

ในตอนแรก ได้มีอักษรรูปแบบต่างๆจำนวนมากถูกใช้ในแต่ละเมืองในประเทศกรีซ  อักษรท้องถิ่นเหล่านี้ซึ่งเรียกว่า epichoric สามารถแบ่งได้เป็นสามกลุ่มด้วยกัน: เขียว น้ำเงิน และแดง  กลุ่มน้ำเงินได้พัฒนาขึ้นเป็นอักษรกรีกสมัยใหม่ ในขณะที่กลุ่มสีแดงได้พัฒนาเป็นอักษรอีทรัสคันซึ่งเป็นอักษรอีกชุดหนึ่งของอิตาลีโบราณและกระทั่งอักษรละติน

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล อักษร epichoric ได้ถูกแทนที่ด้วยอักษรไอโอนิกตะวันออก(eastern Ionic alphabet)  อักษรตัวใหญ่ของอักษรกรีกสมัยใหม่มีลักษณะคล้ายคลึงกับอักษรไอโอนิกที่สุด  minuscule หรืออักษรตัวเล็กปรากฏตัวครั้งแรกในช่วงหลังจาก ค.ศ.800 ได้ถูกพัฒนามาจากอักษรตัวเล็กของไบแซนไทน์ ซึ่งถูกพัฒนามาจากการเขียนตัวโค้ง

ในทุกวันนี้ อักษรกรีกถูกใช้แค่ในการเขียนภาษากรีกเท่านั้น  อย่างไรก็ตาม หลายครั้งในอดีต อักษรกรีกได้เคยถูกใช้ในการเขียนภาษาต่างๆ เช่น ลิเดียน(Lydian), ฟรีเจียน(Phrygian), เธรเซียน(Thracian), กอล(Gaulish), ฮีบรู(Hebrew), อารบิก(Arabic), ออสซีเซียโบราณ(Old Ossetic), อัลเบเนียน(Albanian), ตุรกี(Turkish), อาร์เมเนียน(Armanian), โรมาเนีย(Romanian), Gagauz, Surguch และ Urum


ทั่วไปเกี่ยวกับภาษากรีก

• ชื่อพื้นเมือง: ελληνικά (ellenika)
  
• ตระกูลภาษา: Indo-European, Hellenic
  
• จำนวนผู้พูด: c. 13 million
  
• ใช้พูดใน: กรีซ(Greece), อัลเบเนีย(Albania), ไซปรัส(Cyprus), และประเทศอื่นๆอีกมากมาย
  
• ใช้เขียนครั้งแรก: 1500 ปีก่อนคริสตกาล
  
• ระบบการเขียน: Linear B, Cypriot syllabary, Greek alphabet
  
• สถานะ: ภาษาราชการของกรีซ, ภาษาราชการของไซปรัส, ได้รับการยอมรับอย่างเป็นวงกว้างว่าเป็นภาษารองในบางพื้นที่ของอิตาลี และในอัลเบเนีย, อาร์เมเนีย, โรมาเนีย, และยูเครน
  

ลักษณะสำคัญ

• ประเภทของระบบการเขียน: alphabet - แบบแรกที่มีสระ
  
• ทิศทางของการเขียน: แต่เดิมเขียนเป็นเส้นตรงในแนวนอนได้ทั้งจากขวาไปซ้ายหรือจะสลับจากขวาไปซ้ายเป็นซ้ายไปขวาก็ได้ (boustrophedon/βουστροφηδόν)  ราว 500 ปีก่อนคริสตกาล ทิศทางการเขียนเปลี่ยนเป็นเขียนเป็นเส้นตรงในแนวนอนจากซ้ายไปขวา
  
• เครื่องหมายแทนการเน้นเสียงและการพักหายใจถูกเพิ่มเข้ามาในตัวอักษรราว 200 ปีก่อนคริสตกาล  ในปี ค.ศ.1982 เครื่องหมายแทนการพักหายใจ ซึ่งไม่ได้ถูกใช้อย่างแพร่หลายหลังจากปี ค.ศ.1976 เป็นต้นมา ได้ถูกตัดทิ้งไปอย่างเป็นทางการโดยกฤษฎีกา
  
• อักษรซิกมา(sigma) มีรูปแบบพิเศษที่จะใช้เมื่ออยู่เป็นตัวสุดท้ายของคำ
  

อักษรกรีกโบราณ
อักษรรูปแบบนี้อ้างอิงมาจากข้อความที่จารึกไว้จากเกาะครีทเมื่อราว 800 ปีก่อนคริสตกาล  ภาษากรีกถูกเขียนจากขวาไปซ้ายเป็นเส้นตรงในแนวนอนในตอนนั้น  ชื่อของตัวอักษรมีความแตกต่างจากอักษรประเภทหลังๆเล็กน้อย



อักษรกรีก (การออกเสียงแบบ Classical Attic)


เพิ่มเติม

• Σ = [z] เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะเสียงก้อง
  

อักษรที่เลิกใช้แล้ว และอักษรโบราณ




ระบบเลขกรีกและสัญลักษณ์อื่นๆ
กรีกโบราณมีระบบตัวเลขสองระบบ: แบบ Acrophonic หรือระบบแอทติก(Attic system) ใช้อักษร ไอโอตา(iota), เดลตา(delta), แกมมา(gamma), เอตา(eta), นิว(nu) และ มิว(mu) มาประสมกันในรูปแบบที่หลากหลาย  อักษรเหล่านี้ถูกใช้เพราะเป็นอักษรตัวแรกของชื่อตัวเลข(ยกเว้นไอโอตา): Γέντε (gente) คือ 5, ซึ่งภายหลังกลายเป็น Πέντε (pente); Δέκα (Deka) คือ 10, Ηἑκατόν (Hektaton) คือ 100, Χίλιοι (Khilioi) คือ 1,000 และ Μύριον (Myrion) คือ 10,000  ระบบนี้ถูกใช้จนถึงศตวรรษที่หนึ่งก่อนคริสตกาล



ระบบ Acrophonic ถูกแทนที่ด้วยระบบอักษร(alphabetic system) ซึ่งมีการกำหนดค่าของตัวเลขให้กับอักษรทุกตัว  อักษรที่เลิกใช้แล้วสามตัว สติกมา(stigma), โคปปา(koppa) และ ซามปี ถูกนำมาใช้เพิ่มในอักษรกรีกมาตรฐาน  และสัญลักษณ์คล้ายอะโพสโตรฟี(apostrophe-like numeral sign) ถูกใช้เพื่อระบุว่าอักษรนั้นกำลังถูกใช้เป็นตัวเลข




อักษรกรีก (การออกเสียงสมัยใหม่)





" />